دی ان ای شهرداری و هر چی آدم و کارمند دیدم «مدنی» بوده.
همه‌ی رفتارای «سیاسی» و «اعتقادی» که دیدم داخلش سطحی و صوری بوده.
حتی شهرداراش هم از نیک‌پی تا قالیباف و این آخری فقط در سطح گفتمانی آرمانی حرف می‌زنن.
اونقدر این صوری هست که نمی‌دونم چطوری خودشون خنده‌شون نمی‌گیره.
مثلاً این در خیلی از ادارات یا بنیادها یا وزارت‌خونه‌ها به این شکل نیست.
امیدوارم روزی برسه که بدون تعارف بذاریم مدنیت در این نهاد جاری بشه.
بدون تعارف و وصله‌های نامربوط!
به همین دلیل به شهرداری امیدوارم.
به آینده‌اش…