دانشگاهی و سیاست روزنوشت۸ خرداد, ۱۴۰۲ با پروپوزال خودم رفتم مصاحبه دکترای دانشگاهی… استاد پرسید: حالا ضرورت این پژوهشا چیه؟ شما به اصلاحات از بالا به پایین امید داری؟ گفتم: نه. ولی عدم توجه بالا باعث سلب مسئولیت پژوهشگر نمی‌شه. ایشان زیباکلام را مثال زد و اینکه پایان‌نامه‌اش که کتاب شده امروزه حتی قابل معرفی نیست. گفتم: زیباکلام سیاسی است. من پژوهشگر منتقد سیاستم. سیاسی نیستم. من آقای مدنی رو بیشتر ترجیح می‌دم. دانشگاهیان این دانشگاه محترم بودند. اما دنیاهای مان از هم متفاوت بود. نمی‌دانم من کله‌ام داغ است و تقصیر دانشگاه تهران است که این‌طور شده‌ام؟!
