دغدغه‌مندان توئیتری را به لَوَندهای اینستاگرامی ترجیح می‌دهم. در روزگاری سر می‌کنیم که گروه‌های مردم‌نهاد، احزاب و اجتماع‌ها فروپاشیده و ناچاریم که به اجتماع توئیتر فارسی پناه ببریم و در آن نقش‌آفرینی کنیم. اما آنچه که آزارم می‌دهد، این است که توئیتر فارسی این‌طور فکر می‌کند که نماینده‌ی کل جامعه‌ی ایران است. نگرانم از روزی که اجتماع توئیترِ فارسی، متولی جامعه‌ی ایران شود و راهکارهایی برای عامه تجویز کند.
