پس از سفری کوتاه، اما پربار به خطه مازندران بیش‌تر متوجه تفاوت‌های نظام شهری-روستایی، اقلیمی و معماری آن با وضعیت غالب ایران شدم. احساس می‌کنم شمال برای ما ایرانیان فلات‌نشین ابتدا مثل یک توهم، خواب یا رویاست؛ باورش سخت است که بپذیریم تکه‌ای از ایران‌زمین باشد. خطه مازندران ارمغانی است که به ایران تقدیم شده تا پاسخی به این پرسش ما فلات نشین‌ها باشد:
اگر ایران در جای غیر از فلات بود، چه شکلی می‌شد؟
بعد از آن که پذیرفتیم این خطه هم جزئی از ایران است، مجبور می‌شویم که از ذهنیت نظام‌مندی که برای ایران تصور کرده‌ایم فاصله بگیریم و به رهیافت‌های متفاوت‌تری برسیم.
