به نظرم در پست قبلی درگیر نظریه توطئه شدم و سنت را ابزار دست نخبگان دانستم. هر چند بسیار جذاب است، ولی به نظرم غیر دقیق است و اطلاق آن به طور کلی غیرصحیح است.

سنت راهی است که مردم برمی گزینند و نخبگان سعی در اصلاح آن دارند. این جاست که نگاه دوم در بررسی جایگاه مردم یا سنت دربرابر خبرگان شکل می گیرد:

خبرگان در تلاشند تا به آهستگی سنت را به سمت اعتلا شکل دهند. جمله ی بسیار مشهوری از بروس لی (زاده ی فرهنگ چین) نقل می شود که «آب باش»

نخبگان خیلی زود متوجه شدند که باید آب باشند و در ظرف سنت جای گیرند و با صبر و حوصله این کوزه ی چند هزار ساله را به آرامی شکل دهند. این نظریه بسیار متفاوت از نظریه ی قبلی است. در این نظریه نخبگان از وضع موجود ناراضی اند و سعی در اعتلای جامعه دارند. اما در مطلب پیشین، نخبگان از این موقعیت استفاده می کنند. همان طور که پیش تر هم اشاره کردم:

بر گرفته شده از پست خلاقیت – ۱ فروردین