اگر قبول کنیم که کار معماری شکل دادن به مکان زندگی انسان است، پس فعل معماری مستلزم توجه همزمان به دو عامل است: “شکل” و “زندگی”. به عبارت دیگر معماری در صدد ساختن “ظرف” برای “مظروف” است. ظرفی به نام بنا برای مظروف “زندگی انسان”…

دشواری بزرگ معماری و شهرسازی رایج … غفلت از مظروف است…

مهدی حجت، مقدمه کتاب “معماری، راز جاوردانگی”