برتراند راسل، فیلسوف قرن بیستم، وضعیتی را ترسیم می‌کند که آدمی به پرورش ذوق و آموزش نفس خود پرداخته و دغدغۀ کسب ثروت یا ضروریات زندگی‌اش ندارد؛ مثلا یک ساز موسیقی را می‌نوازد، تصویری را نقاشی می‌کند و یا شعری …