گزارش کلاس حجم و ماکت: جلسه دوم
در یک مجموعه پست، سعی می کنم درباره یکی از تجارب استثنایی ام، یعنی آموزش حجم و ماکت به بچه های هشتمی بگویم. (لینک به پست اول)
در این جلسه٬ ابتدا به بررسی تکالیف بچه ها پرداختم. بیش تر بچه ها نما را درک کرده بودند. ولی بعضا هنگام تبدیل پلان به نما٬ چپ و راست را اشتباه تشخیص می دادند.سپس یک سوال امتیازی دادم تا ببینم چه کسی واقعا نما را درک کرده باشد. جالب که در چهارده نفر٬ یکی دو نفر فهمیده بودند.
حال وقت آن بود که بچه ها را با مزیت های تکنیک آشنا کنم! با لپ تاپ و پروژکتور همان حجم پیچیده را در راینو به بچه ها نشان دادم و نمای آن به صورت خودکار به تصویر کشیده می شد. ترسمان به جا بود که اگر همان جلسه اول لپ تاپ و راینو را نشان می دادیم٬ کسی تلاش ذهنی کند.
شروع یک پروژه
وقتش است که یک پروژه ی چند جلسه ای را برای بچه ها تعریف کنم: ساخت صندلی! برای ما آتلیه پنجی های دانشگاه تهران آشناست. برای شروع و غرق نشدن در تعاریف به همان حرف کلی ویتروویوس تکیه کردم: عناصر سازنده معماری: ایستایی٬ کاربرد و زیبایی
و شروع به صحبت کردم. یکی از بچه ها را به جلوی کلاس فراخواندم و جلوی دیگران روی صندلی نشاندم. سپس دیاگرام فشار نیرویی او را کشیدم. وقتی که تکیه می داد. این فشار به پشتی صندلی هم وارد می شد و وقتی تک چرخ می زد٬ نقطه ثقلش تغییر پیدا می کرد. این ها همان حرف هایی است که برای درک بهتر بچه ها از درک نیروهای صندلی کافی بود.
برای کاربرد هم خود بچه ها راه آمدند و مثال هایی از صندلی های گوناگون زدند.
برای زیبایی هم از خود بچه ها کمک گرفتم و هر یک تعریفی از زیبایی کردند. از دلنشین بودن تا روی مد بودن!
فقط روی این نکته تاکید کردیم که بدون کاربرد زیبایی معنا نمی دهد و این فرق معماری و هنر صرف است!
حال وقت آن است که به کمک عکس هایی به بچه ها کمک کنم تا در ذهنشان صندلی هایی بسازند!
ابتدا با عکس های اینترنتی شروع می کنم! عکس هایی که خیلی جذاب یا حتی های تکنیک هستند و بچه ها با یک ذهن باز و بدون محدودیت ها فکر می کنند:
حالا وقتشه یک مقدار ذهن بچه ها رو متمرکز کنم. کار خود بچه های دانشگاه رو نشون می دم:
و حالا نوبتش هست که ایده ی همسالان خود رو ببینند:
حالا وقتشه که بچه ها از نزدیک ببینند که این صندلی ها واقعا تحمل وزن خودشونو داره. پس یک نمونه از کار ترم قبلی ها رو می آوریم تا بچه ها واقعا لذت نشستن رو درک کنند.
حالا ذهن ها پر از داده هایی شده که با کمی فکر٬ هر کدام تولید کننده ی ایده هایی نو هستند. در جلسه آتی ایده ها را بیان خواهم کرد…