وبلاگ نویسی، الانش خیلی قشنگ تر از ۱۰ سال پیشه. دست همون موقعی که رونق داشت رو می گم. وقتی که همه به خاطر مد و دوست یابی متنای عاشقانه می نوشتن.
خدا رو شکر این قشر فعلا در جبهه های دیگری چون اینستاگرام مشغول مخ زنی هستن و دنبال عکسای قشنگن! از متن رسیدن به تصویر. بعدی چی باشه خدا می دونه. فرصت رو مغتنم می شمارم و برای همون ۳-۴ دنبال کننده ای که برام از یک دنیا با ارزش تر هستند، می نویسم.
وبلاگ الانش قشنگه. چون یک پرده ی محرمیت روش کشیده شده و خیلیا سمتش نمیان. برای بقیه هست. ولی نه هر بقیه ای!
