معماری حرفه و رشته‌ای هنری است و خلاقیت اساس آن است؛ اما آمیختگی آن با دانش‌های گوناگونِ غیرهنری موجب ابهام در تعریف آن شده است. حرفه‌ی معماری طراحی و خلق اثر معمارانه است و دانش معماری مجموعه‌ای از مباحث متنوع مربوط به معماری. آنچه این مباحث و دانش‌های مختلف را به هم می‌پیوندد دانش طراحی است. دانش طراحی نوعی معرفت معطوف به عمل یا، به تعبیری، حکمت عملی است. بدون این دانش نه دانش معماری پدید می‌آید و نه معمار. نقش اصلی مباحث نظری معماری نیز میانجی‌گری میان طراحی و دانش است یا سخن گفتن و گفتگو درباره‌ی تجربه و عمل یا، به تعبیری، درباره‌ی طرح و طراحی. بستر اصلی این سخن و گفتگو نیز اثر معماری است. بعلاوه، سخن گفتن و گفتگو درباره‌ی چیزی نقد آن چیز است. نتیجه آنکه سخن گفتن و گفتگو درباره‌ی اثر معماری جز نقد آثار آن نیست.
